Ο Πρωθυπουργός μπορεί να διορίσει υπουργό του ακόμα και έναν κολλητό του από το …Γυμναστήριο.
Ουδείς του το απαγορεύει!
Ουδείς του το απαγορεύει!
Μπορεί, επίσης, να καλεί στο Μέγαρο Μαξίμου, όποιον θέλει, ακόμα και ένα τζογαδόρο, όπως ο κ. Ρουμπινί.
Και αυτό δικαίωμά του είναι.
Όμως, το ποιός είναι αρχηγός κόμματος, δεν το αποφασίζει ο Πρωθυπουργός, αλλά το ορίζει σαφέστατα ο Κανονισμός της Βουλής. Και ο Κανονισμός της Βουλής, όπως γνωρίζει ακόμα και ένα πρωτοετής φοιτητής της Νομικής, είναι μέρος του ουσιαστικού Συντάγματος της χώρας.
Υπ’ αυτήν την έννοια η απόφαση του Πρωθυπουργό να καλέσει σήμερα, στο πλαίσιο των συναντήσεών του με τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων, την κα. Μπακογιάννη και τον κ. Κουβέλη, συνιστά θεσμικό ατόπημα.
Όχι πως δεν έχει το δικαίωμα να συνομιλήσει μαζί τους. Προφανώς και το έχει και άδεια δεν χρειάζεται από κανέναν. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνει στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας.
Και αφού κάλεσε την κα Μπακογιάννη και τον κ. Κουβέλη γιατί δεν έπραξε το ίδιο και για τον κ. Δημαρά;
Γιατί δεν κάλεσε και τους Πράσινους-Οικολόγους, οι οποίοι μάλιστα εκπροσωπούνται στην ευρωβουλή;
Αντιλαμβανόμαστε ότι ο πρωθυπουργός τρέφει μια ιδιαίτερη αδυναμία προς την κα. Μπακογιάννη και ευχαρίστως συνδιαλέγεται μαζί της. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορεί, σώνει και καλά, να την εξισώσει θεσμικά με τα άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα.
Αντιλαμβανόμαστε και τη σκοπιμότητα της πρόσκλησης.
Εκτός και αν ο κ. Παπανδρέου έχει απωλέσει την δεδηλωμένη και αναζητεί αλλού στηρίγματα για να παραμείνει γαντζωμένος στην εξουσία.
Θα μου πείτε: και τι έγινε που τους προσκάλεσε; Σιγά το θέμα!
Δεν είναι έτσι.
Οι μικρές εκπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε ….μαζικές εκποιήσεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου