Η εκδήλωση συνδιοργανώθηκε από αγροτικούς συνεταιρισμούς και πολιτιστικούς συλλόγους της περιοχής, σε συνεργασία με το πολιτικό γραφείο του Βουλευτή Ηρακλείου Κωνσταντίνου Κεφαλογιάννη, ο οποίος άνοιξε τις εργασίες της εκδήλωσης με σύντομο χαιρετισμό.
Ο Ηρακλειώτης Βουλευτής τόνισε τη σημασία της διαγενεακής αλληλεγγύης και συνεργασίας, μέσα από αμοιβαίο σεβασμό στην αξιοπρέπεια και στις ιδιαιτερότητες των ηλικιακών ομάδων.
Ο Πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Αγίου Μύρωνα, Στράτος Μαγκουσάκης και συνδιοργανωτής της εκδήλωσης, στάθηκε στα προβλήματα της υπαίθρου και την ανάγκη στήριξης της νεολαίας με κίνητρα, ώστε να παραμείνει στην Περιφέρεια, προς όφελος της τοπικής συνοχής.
Ο Διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Κωνσταντίνου Κεφαλογιάννη, Νίκος Αντωνακάκης, έδωσε το στίγμα της εκδήλωσης, αναφερόμενος στα δύο είδη ηλικιακού ρατσισμού, απέναντι στους νέους αλλά και τους μεγαλύτερους σε ηλικία.
Η συνεργάτης του Βουλευτή, Κυριακή Αρχοντάκη, έκανε μία σύντομη παρουσίαση στοιχείων από έρευνες σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα, και ειδικότερα αναφορικά με τα αισιόδοξα μηνύματα που φέρνουν οι διεθνείς στατιστικές για τη μακροζωϊα.
Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν ο κ. Νίκος Παπαδάκης, Καθηγητής και Διευθυντής του Κέντρου Πολιτικής Έρευνας & Τεκμηρίωσης, του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Κρήτης και Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ), ο οποίος μίλησε για το θέμα «Διαγενεακές μεταβιβάσεις, κοινωνική ευαλωτότητα και ηλικιακές ανισότητες: Σχέσεις και ανασχέσεις.» και ο έγκριτος και πολύπειρος δημοσιογράφος κ. Γιώργος Σαχίνης.
Και οι δύο καλεσμένοι ομιλητές εντυπωσίασαν το κοινό με τις διαλέξεις τους.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης έγινε μια ολιστική προσέγγιση μέσα από το πρίσμα της επιστημονικής οπτικής των ειδικών αλλά της βιωματικής εμπειρίας των συμπολιτών μας, στο ζήτημα του ηλικιακού ρατσισμού σε σχέση με την Κοινωνία και ειδικότερα με τα προβλήματα της υπαίθρου.
Από την πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση προέκυψαν πολλά συμπεράσματα αλλά μπήκε και η βάση για δημόσιο διάλογο σχετικά με την αντιμετώπιση του ηλικιακού ρατσισμού και τις πολιτικές γεφύρωσης του χάσματος μεταξύ των γενεών, ώστε να διασφαλιστεί η ανθεκτικότητα και βιωσιμότητα των τοπικών κοινωνιών και ιδίως της υπαίθρου, που αν και αποτελεί την τροφό της ύπαρξής μας, αποδυναμώνεται συνεχώς.
Η τοποθέτηση του Νίκου Αντωνακάκη στην εκδήλωση:
Φίλες και φίλοι,
Στόχος μας είναι, να προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε ένα πεδίο πολυδιάστατο και ίσως ακόμη σχετικά αχαρτογράφητο.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες θα ήθελα να απευθύνω, προς τους προέδρους και τα μέλη των Αγροτικών Συνεταιρισμών αλλά και στους πολιτιστικούς συλλόγους της περιοχης για την εξαιρετική συνεργασία στη διοργάνωση.
Καθώς και στο Διευθυντή του Γυμνασίου Αγίου Μύρωνα, που φιλοξενεί, αυτή τη διαδραστική εκδήλωση. Στην οποία θα μπορεί να τοποθετηθεί όποιος θέλει σχετικά με όσα θα ακουστούν από αυτό το βήμα, μετά από τις εισηγήσεις των δύο διακεκριμένων ομιλητών μας.
-Του Ειδικού Επιστήμονα και Καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης Νίκου Παπαδάκη.
-Και του έγκριτου και εγνωσμένου κύρους δημοσιογράφου, Γιώργου Σαχίνη.
Τους καλωσορίζουμε και ευχαριστούμε ολόθερμα, και εκ μέρους και του Βουλευτή μας, του Κωνσταντίνου Κεφαλογιάννη.
Μας συγκίνησε, και αυτό είναι κάτι που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, η αμεσότητα και προθυμία που έδειξαν στην πρότασή μας, να συμμετέχουν ως βασικοί ομιλητές στη σημερινή εκδήλωση.
Και είναι βέβαιο ότι, οι γνώσεις και η εμπειρία τους, που θα μοιραστούν μαζί μας σήμερα, θα μας κάνει πλουσιότερους, στο τέλος της ημέρας.
Φίλες και Φίλοι,
Για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο πρωτογενής τομέας, δεν χρειάζεται να επαναλάβω, τα σημεία της ομιλίας του Προέδρου του Αγροτικού Συνεταιρισμού, ο οποίος, με κάλυψε πλήρως.
Επιτρέψτε μου να προσθέσω μόνο δυο λόγια.
Πρώτον ότι, οφείλουμε να δείχνουμε εν συναίσθηση απέναντι στους Έλληνες αγρότες και κτηνοτρόφους.
Να τους ακούμε, να νοιώθουμε τις αγωνίες τους.
Δεύτερον ότι, δυστυχώς επαληθεύεται με τον ποιο επώδυνο τρόπο στις πλάτες των παραγωγών, ότι οι στενόμυαλες τεχνοκρατικές αντιλήψεις και η επικοινωνιακή διαχείριση των προβλημάτων, όταν αγνοείται η κοινωνία οδηγούν πάντα σε χειρότερα προβλήματα.
Δεν έχω λόγους να αμφισβητώ τις αγαθές προθέσεις των αρμοδίων.
Εκείνο που παρακολουθούμε με σκεπτικισμό, είναι η αποτελεσματικότητα των μέτρων.
Εξάλλου, από όλες τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο πρωτογενής τομέας, δεν μπορούμε να υποτιμούμε, ή να αγνοούμε, τη μεγαλύτερη πρόκληση.
-Την αποδυνάμωση της περιφέρειας.
-Τη γήρανση του αγροτικού πληθυσμού.
-Την απροθυμία των νέων ανθρώπων να ακολουθήσουν τον αγροτικό τομέα.
-Την τάση απομάκρυνσης από τον τόπο τους.
Τάση που δυστυχώς ενισχύεται από την κατάργηση κρίσιμων δομών και υπηρεσιών στην περιφέρεια και κεντρικοποίησή τους. Σχολεία. Αστυνομικά Τμήματα. Ταχυδρομικά γραφεία. Τραπεζικά καταστήματα.
Φίλες και Φίλοι,
Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Και μπροστά σε αυτή δεν συγχωρούνται ούτε εξωραϊσμοί, ούτε αναβολές.
Η αξία του πρωτογενούς τομέα για την επισιτιστική ασφάλεια,για την οικονομία, την περιφερειακή ανάπτυξη,την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή, είναι ανεκτίμητη.
Γι αυτό και η επαπειλούμενη ερήμωση της υπαίθρου συνιστά μείζονα εθνική απειλή.
Τώρα λοιπόν και όχι αργότερα,με αίσθημα εθνικής και κοινωνικής ευθύνης, σε πνεύμα συνεννόησης και με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση, απαιτείται η εκπόνηση, χρηματοδότηση και υλοποίηση «καλών πρακτικών» για τη στήριξη του αγροτικού τομέα και την βιώσιμη ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας.
Επενδύσεις στην έρευνα, στην ποιότητα και στην εξωστρέφεια.
Παραγωγή και εμπορία προϊόντων υψηλής ποιότητας.
Σύγχρονος εξαγωγικός προσανατολισμός.
Απευθείας συμβάσεις με κέντρα λιανικής πώλησης.
Αυξημένη διαπραγματευτική ισχύς και υψηλές τιμές παραγωγού.
Υψηλή κερδοφορία που δίνει τη δυνατότητα να επιστρέφεται στην κοινωνία ένα μέρισμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς.
Κυρίες και Κύριοι,
μέσα σε αυτό το πλαίσιο δεδομένων, η ομαλή συνύπαρξη και συν λειτουργία των νέων με τους παλαιότερους είναι απαραίτητη προϋπόθεση.
Υπάρχει ρόλος για όλους στη νέα εποχή που αναδύεται από τα συντρίμμια της παλιάς.
Η συνοχή είναι η απάντηση στο χάσμα.
Ο ηλικιακός ρατσισμός, το θέμα της σημερινής εκδήλωσης, είναι μια μορφή διάκρισης που περιλαμβάνει αρνητικά στερεότυπα, προκαταλήψεις και ενέργειες ή παραλείψεις κατά ατόμων με βάση την ηλικία τους.
Επηρεάζει άτομα όλων των ηλικιών, αλλά είναι ιδιαιτέρα διαδεδομένος σε βάρος των μεγαλυτέρων και, σε μικρότερο βαθμό, των νέων.
Μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους, όπως ο κοινωνικός αποκλεισμός, οι διακρίσεις στον χώρο εργασίας και η άνιση πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και υπηρεσίες.
Αυτές οι μορφές διακρίσεων μπορεί να έχουν βαθιές ψυχολογικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις στα άτομα και στην κοινωνία στο σύνολο της.
Το χάσμα μεταξύ των γενεών αφορά στις κοινωνικές, πολιτιστικές και οικονομικές διαφορές μεταξύ των διαφόρων ηλικιακών ομάδων, ιδίως μεταξύ των νέων και των μεγαλύτερων.
Το χάσμα αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις, έλλειψη επικοινωνίας, ακόμη και σε συγκρούσεις μεταξύ των γενεών.
Η γεφύρωση αυτού του χάσματος είναι απαραίτητη για τη δημιουργία μιας συνεκτικής κοινωνίας όπου όλες οι ηλικιακές ομάδες μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά και να συμβάλλουν στο κοινό καλό.
Φίλες και Φίλοι,
Έρευνες αποκαλύπτουν ότι, οι περισσότεροι ενήλικες ηλικίας 50–80 ετών έχουν αναφέρει εμπειρίες ηλικιακού ρατσισμού στην καθημερινή τους ζωή.
Που συχνά οδηγεί σε εσωτερίκευση της αρνητικότητας, με τα άτομα να υιοθετούν τα
κοινωνικά στερεότυπα για τη γήρανση στις αντιλήψεις τους για τον ίδιο τους τον εαυτό με αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχική και σωματική τους υγεία.
Τα άτομα που βιώνουν καθημερινό ηλικιακό ρατσισμό αναφέρουν υψηλότερη εμφάνιση χρόνιων παθήσεων υγείας, φτωχότερη ψυχική υγεία και αυξημένα συμπτώματα κατάθλιψης.
Ο Νόμος 4443/2016 κατά των διακρίσεων στην εργασία προβλέπει ότι, η θέσπιση ορίου ηλικίας μπορεί να γίνει μόνο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις και εφόσον παρέχεται ειδική προς τούτο αιτιολόγηση.
Θα πρέπει, ακόμη, να σημειώσουμε ότι, η κοινωνική ομάδα των μεγαλύτερων σε ηλικία δεν έχει ομοιομορφία.
Πολλοί ηλικιωμένοι διατηρούν τις σωματικές και πνευματικές τους ικανότητες μέχρι τα γεράματα.
Κάποιοι άλλοι μπορεί να χρειάζονται βοήθεια στις καθημερινές δραστηριότητες.
Ιδιαίτερα στην ύπαιθρο, που οι δομές φροντίδας και περίθαλψης είναι περιορισμένες.
Υπάρχει, λοιπόν, ανάγκη για ανάπτυξη δημόσιας πολιτικής που σχετίζεται με την ηλικία.
Κρίνεται απαραίτητη η ανάπτυξη πρωτοβουλιών πολιτικής που ανταποκρίνονται στις ανάγκες όλων των μελών της κοινότητας
Εξάλλου, το κατώτατο όριο καθορισμού του ζητήματος του πότε αρχίζει η «γηρατειά» παραμένει ανοιχτό προς συζήτηση.
Κυρίες και Κύριοι,
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να θέσω και την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.
Στην Κοινωνία υπάρχουν και αρνητικές απόψεις που στρέφονται προς τους νέους.
Πρόκειται για τον αντίστροφο ηλικιακό ρατσισμό.
Οι νεαροί ηλικίας 18 έως 30 ετών αντιμετωπίζουν συχνά στερεότυπα και ξεκάθαρες διακρίσεις.
Στη σύγχρονη εποχή, οι μεγαλύτεροι παραπονιούνται για τους νεότερους ότι είναι τεμπέληδες, δικαιωματιστές και αφελείς.
Όσον αφορά τις ηλικιακές διακρίσεις, τα θύματα του χθες μοιάζουν να γίνονται οι θύτες του σήμερα.
Μάλιστα, οι μεγαλύτεροι πιστεύουν ότι, δεν μπορούν να κατηγορηθούν ότι είναι προκατειλημμένοι εναντίον των νέων, αφού ήταν και οι ίδιοι νέοι.
Ωστόσο, αυτές οι αρνητικές πεποιθήσεις για τους νέους δεν είναι χωρίς συνέπειες.
Αποτέλεσμα είναι συχνά οι απογοητεύσεις των νεότερων γενιών, και η ένταση μεταξύ των νέων και των παλαιότερων γενιών, ιδιαίτερα για τα οικονομικά ζητήματα και την κλιματική αλλαγή.
Οι νέοι θεωρούνται το μέλλον της κοινωνίας, αλλά θεωρούν ότι, το δικό τους μέλλον είναι ζοφερό.
Οι νέοι αντιμετωπίζουν αυξανόμενο κόστος στέγασης και διαβίωσης παράλληλα με χαμηλότερα εισοδήματα.
Αυτά τα προβλήματα συμβάλλουν σε οικονομικό χάσμα μεταξύ των γενεών.
Επιπλέον, οι νέοι θα κληρονομήσουν την περιβαλλοντική ζημιά που προκλήθηκε από τις υπερβολές των προηγούμενων γενεών.
Φίλες και Φίλοι, δε θα μακρηγορήσω άλλο.
Θέσαμε κάποιες βασικές πτυχές του σύνθετου και πολύπλευρου αυτού ζητήματος.
Τροφή για σκέψη που να είστε βέβαιοι ότι, θα μας απασχολήσει στο μέλλον, πολύ πιο έντονα, κρίνοντας από κάποιους δημογραφικούς δείκτες, που θα σας παρουσιαστούν στη συνέχεια.
Τονίζουμε την ανάγκη αντιμετώπισης των διακρίσεων σε όλες τις ηλικιακές ομάδες.
Αντί να δημιουργηθεί ανταγωνισμός για το ποιος υποφέρει περισσότερο.
Καθώς ο κόσμος μας γερνάει, οι πόροι μας πρέπει να μοιράζονται μεταξύ των γενεών.
Πρέπει να κατανοήσουμε πλήρως την ηλικιακή προκατάληψη για να δημιουργήσουμε πολιτικές που υποστηρίζουν όλες τις ηλικιακές ομάδες και διατηρούν την κοινωνία ενωμένη.
Ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου