Νίκος Αντωνακάκης : Τι φέρνει η τροποποίηση της σύμβασης παραχώρησης για το αεροδρόμιο στο Καστέλλι.

Αυτά θα είναι τα αποτελέσματα, όταν δεν γίνονται τα αυτονόητα προς όφελος της Κοινωνίας.

Κατατέθηκε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υποδομών & Μεταφορών που αφορά στην τροποποίηση της Σύμβασης Παραχώρησης της μελέτης, κατασκευής, χρηματοδότησης, λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης του Νέου Διεθνούς Αερολιμένα Ηρακλείου Κρήτης.

Στο προοίμιο της τροποποιητικής σύμβασης αναφέρεται ότι, οι τροποποιήσεις αφορούν στην προμήθεια και εγκατάσταση του εξοπλισμού αεροναυτιλίας του νέου αεροδρομίου «ώστε αυτό να τεθεί σε λειτουργία το συντομότερο δυνατόν», δηλαδή να επισπευσθεί η εγκατάσταση του ραντάρ.

Οι τροποποιήσεις αφορούν στο άρθρο 25.1.5. δηλαδή στην περίπτωση απόκτησης και εγκατάστασης ραντάρ από τον παραχωρησιούχο, και έχουν ως εξής :

• Τροποποίηση πρώτη : Στο άρθρο 25.1.5 (e) της υφιστάμενης σύμβασης παραχώρησης προστίθεται η ρητή πρόβλεψη αξίωσης αποζημίωσης του αναδόχου παραχωρησιούχου για κάθε καθυστέρηση στην εγκατάσταση του ραντάρ, μη οφειλόμενη σε υπαιτιότητά του.

Συμπέρασμα πρώτο : Αν για οποιοδήποτε λόγο (εκτός της σφαίρας ευθύνης του αναδόχου) υπάρξει διοικητική ή δικαστική εμπλοκή στην τοποθέτηση του ραντάρ, ο παραχωρησιούχος θα πρέπει να αποζημιωθεί για τις καθυστερήσεις.

• Τροποποίηση δεύτερη : Στο άρθρο 25.1.5 (f) της υφιστάμενης σύμβασης παραχώρησης προστίθεται η ρητή πρόβλεψη μεταβίβασης της ιδιοκτησίας και συνεπώς της ευθύνης επισκευής και συντήρησης των ραντάρ (από τον παραχωρησιούχο) στο Δημόσιο.

Συμπέρασμα δεύτερο : Η ευθύνη για τυχόν φθορές στο ραντάρ βαρύνει το ρητά το ελληνικό δημόσιο.

• Τροποποίηση τρίτη : Στο άρθρο 25.1.7 προβλέπεται η ανάθεση στον παραχωρησιούχο (έναντι τιμήματος βεβαίως) της συντήρησης και τυχόν επισκευών του εξοπλισμού του ραντάρ.

Συμπέρασμα τρίτο : Σε περίπτωση φθορών του ραντάρ από οποιοδήποτε αιτία, ο παραχωρησιούχος θα καλείται να το επισκευάζει έναντι αμοιβής.

Η παραπάνω διατύπωση των τροποποιητικών διατάξεων δημιουργεί παράλληλα κάποιες εύλογες ερωτήσεις προς διερεύνηση. Όπως, τι θα συμβεί αν δεν γίνουν αυτές οι τροποποιήσεις; Τι νέο κομίζουν στη σύμβαση (εκτός, βεβαίως, από την a priori εξασφάλιση του αναδόχου έναντι καθυστερήσεων ή έναντι φθορών του συστήματος αεροναυτιλίας);

Πώς προστατεύεται από η ομαλή εκτέλεση του έργου από τυχόν καθυστερήσεις ή φθορές στο ραντάρ; Δεν υπήρχε άλλος τρόπος πλην της αναγνώρισης δικαιωμάτων στον ποαραχωρησιούχο; Και ενώ, κατά την υπογραφή της αρχικής σύμβασης, που βρίσκεται ήδη σε ισχύ και έχει εκτελεστεί σε σημαντικό βαθμό, ο ανάδοχος είχε αποδεχθεί τους όρους της, τι ακριβώς άλλαξε, τώρα, που να δικαιολογεί τις συγκεκριμένες τροποποίησεις της, για το θέμα της αεροναυτιλίας, και μάλιστα με πρωτοβουλία του Υπουργείου;

Από το γράμμα και το πνεύμα των προτεινόμενων αλλαγών συνάγεται ότι οι ιθύνοντες έχουν κατά νου την Παπούρα….

Βεβαίως, συμφωνούμε να πληρωθεί ο παραχωρησιούχος για κάθε ζημιά, για κάθε καθυστέρηση που δεν οφείλεται σε δική του υπαιτιότητα. Ο ρόλος όμως του Υπουργείου δεν είναι απλά να φροντίσει για την αποζημίωση του παραχωρησιούχου, αλλά πρωτίστως να φροντίζει για την πρόληψη κάθε ζημιογόνου γεγονός, ώστε να μην υπάρξει λόγος αποζημίωσης στην εταιρεία.

Υπουργείο και Εταιρεία δεν είναι συνεταίροι, απλοί αντισυμβαλλόμενοι είναι. Οι γραφειοκράτες του Υπουργείου Υποδομών που διακρίνονται από τεχνοκρατικό ήθος και προσήλωση στο στόχο, έχουν άραγε εικόνα του τιμολογίου των επισκευών του ραντάρ ή των αποζημιώσεων από σταλίες, που θα κληθεί να πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος, δυνάμει των νέων ρυθμίσεων που εισηγήθηκαν στην ηγεσία του Υπουργείου; Υπάρχουν κάπου λεφτόδεντρα και δεν το ξέρουμε;;

Επανερχόμαστε στην πρόταση που έχουμε κάνει, πριν να είναι αργά. Να συγκροτήσει άμεσα το Υπουργείο Υποδομών μία Επιτροπή Ειδικών Επιστημόνων, αποτελούμενη από τεχνικούς επιστήμονες εγνωσμένου κύρους με απόλυτη αποδεδειγμένη (τουλάχιστον δεκαετή) εξειδικευμένη εμπειρία στο συγκεκριμένο ζήτημα, ως εξής :

• Ένα μέλος προτεινόμενο από τον ανάδοχο

• Έναν εκπρόσωπο του ανεξάρτητου μηχανικού

• Έναν υπάλληλο της Υ.Π.Α.

• Ένα μέλος προτεινόμενο από το Δήμο Μινώα Πεδιάδος

• Ένα μέλος προτεινόμενο από την ΠΕΔΚ (Περιφερειακή Ένωση Δήμων Κρήτης)

• Ένα μέλος προτεινόμενο από την Περιφέρεια Κρήτης

• Ένα μέλος προτεινόμενο από το ΤΕΕ/ΤΑΚ

Με σκοπό ένα κοινά αποδεκτό συμπέρασμα σχετικά με τη χωροθέτηση του ραντάρ. Για κοινωνική συναίνεση και ειρήνη. Για να μη χρειαστεί να πληρωθούν οι αποζημιώσεις στον ανάδοχο, που (ευλόγως) φέρνει η προτεινόμενη τροποποίηση στη σύμβαση παραχώρησης.

Το είχαμε επισημάνει άλλωστε, ήδη, από τότε που είχαμε κάνει την πρόταση. Ο ανάδοχος σε κάθε περίπτωση, δε θα χάσει, και για τις όποιες καθυστερήσεις θα προσφύγει και στη διαιτησία, αν χρειαστεί. Είναι γεγονός, και αυτό το ξέρουν όλοι ότι, όποιος προκαλεί καθυστερήσεις στη λειτουργία του έργου, βάζει βούτυρο στο ψωμί του παραχωρησιούχου, εκουσίως ή ακουσίως. Δεν είχαμε προβλέψει τότε, τις τυχόν αξιώσεις του από την εγκατάσταση του ραντάρ. Τελικά, το Υπουργείο προβλέπει τώρα γι αυτό….

Ο παραχωρησιούχος δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα ούτε τζογαδόρος να ποντάρει στις κοκορομαχίες μεταξύ υπουργών και εκπροσώπων της τοπικής Κοινωνίας. Είναι επαγγελματίας και θέλει εξασφάλιση. Και καλά κάνει να την απαιτεί.

Εξάλλου, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, η εργαλειοποίηση των πολιτών με κατακερματισμένες και ρευστές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, χωρίς να τους αποσαφηνίζεται το ουσιαστικό διακύβευμα της κάθε διεκδίκησης.

Όμως για τον πολίτη που πληρώνει λάθος χειρισμούς, δεν υπάρχει άλλο περιθώριο. Το τίμημα θα είναι βαρύ. Κυρίως για όσους αβασάνιστα δρομολογούν πολιτικές με καθημερινό δυσβάσταχτο κόστος καθώς και για όσους δεν μας προφυλάσσουν όπως οφείλουν να κάνουν.