Βαρύ κατηγορητήριο
Το κατηγορητήριο είναι βαρύ, αφού διαπιστώνει αμέλεια και μη πρόβλεψη του αποτελέσματος που θα είχαν οι ιατρικές τους πράξεις, με αποτέλεσμα να επιφέρουν το θάνατο της ασθενούς. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «...προέβησαν στις ακόλουθες πράξεις τους, ενέργειες και παραλείψεις, κατά παράβαση των κοινώς αναγνωρισμένων κανόνων της ιατρικής επιστήμης και δεν ενήργησαν σύμφωνα με το αντικειμενικώς επιβαλλόμενο καθήκον επιμέλειας, με αποτέλεσμα να προκαλέσουν το θάνατο της 70χρονης Γ.Π.».
Η 70χρονη ειδικότερα και σύμφωνα πάντα με το κατηγορητήριο εισήχθη στο ΠΑΓΝΗ στις 10/01/2006 σε προγραμματισμένη επέμβαση χολοκυστεκτομής και αφαίρεσης όγκου στο δεξιό λοβό του ήπατος, η οποία πραγματοποιήθηκε με επιτυχία. Οι κατηγορούμενοι, με πρώτο το διευθυντή της κλινικής και χειρουργό της, όφειλαν να παρακολουθούν μετεγχειρητικά την παθούσα - ως θεράποντες γιατροί της - και μέχρι να αναρρώσει πλήρως από την επέμβαση, ώστε να αποκατασταθεί η υγεία της και κυρίως προκειμένου να προλάβουν με την εφαρμογή της κατάλληλης θεραπείας την ενδεχόμενη ύπαρξη θρόμβων και τη συνεπεία αυτής πνευμονική εμβολή.
Με φάρμακο... στον "άλλο κόσμο"
Όπως διαπιστώνει το κατηγορητήριο, αμέσως μετά το χειρουργείο ξεκίνησαν να της χορηγούν και μέχρι τις 23/1/2006, πέραν των άλλων φαρμάκων, το αντιπηκτικό ιδιοσκεύασμα "Fraxiparine", φάρμακο που προφυλάσσει εν γένει από τη δημιουργία θρόμβων στο αίμα.
Όμως από τις 18/1/2006 η 70χρονη άρχισε να εμφανίζει πτώση των αιμοπεταλίων κάτω του φυσιολογικού ορίου και ειδικότερα, ενώ οι φυσιολογικές τιμές είναι από 150.000 έως 450.000, τα αιμοπετάλιά της μειώθηκαν τη 18η/1/2006 σε 52.000 έως 9.000 (!!!) την 22α/1/2006, μείωση που, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, οφειλόταν αποκλειστικά στη χορήγηση του ανωτέρω φαρμάκου, η οποία με τη σειρά της προκάλεσε εκτεταμένες θρομβώσεις σε όλα τα ζωτικά της όργανα, συνεπεία των οποίων απεβίωσε την 30ή/1/2006.
Συνέχιζαν, παρά τις ενδείξεις
Το κατηγορητήριο, αφού αναφέρεται στη βιβλιογραφία του ΕΟΦ για τις ανεπιθύμητες ενέργειες του συγκεκριμένου φαρμάκου, που όφειλαν να γνωρίζουν και γι’ αυτό να παρακολουθούν επισταμένως οι θεράποντες γιατροί της, προχωρά σε διαπιστώσεις που σοκάρουν. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «παρά τη διαπίστωση της απότομης και ραγδαίας πτώσεως των αιμοπεταλίων της 70χρονης, η οποία οφειλόταν στη λήψη του συγκεκριμένου φαρμάκου, οι κατηγορούμενοι, οι οποίοι είχαν την ιατρική επίβλεψή της, συνέχισαν να της χορηγούν καθημερινά και μέχρι τις 21/1/2006 το ίδιο φάρμακο, παρότι όφειλαν να γνωρίζουν το ενδεχόμενο πρόκλησης θρομβώσεων από τη λήψη του και όχι μόνο επειδή αυτό καταγραφόταν στο φύλλο οδηγιών του φαρμάκου στις αντενδείξεις-ανεπιθύμητες ενέργειες, αλλά και επειδή, λόγω της επαγγελματικής τους εμπειρίας και επιστημονικής τους κατάρτισης, όφειλαν να ενεργήσουν άμεσα και ήδη από τις 18/1/2006 να διακόψουν τη χορήγηση του φαρμάκου».
Ακόμη πιο καυστικά το κατηγορητήριο σημειώνει πως «οι κατηγορούμενοι παρέβησαν την υποχρέωσή τους αυτή και δε φρόντισαν να διατηρούν την παθούσα υπό τη συνεχή επίβλεψη και παρακολούθησή τους μετεγχειρητικά».
Νέα επέμβαση... η ασθενής απεβίωσε
Έτσι, η λογική όσο και τραγική κατάληξη για την 70χρονη από τη μη παροχή της αναγκαίας φροντίδας ήταν η ύπαρξη πολλαπλών θρομβώσεων, αιμάτωμα και ρήξη σπλήνας, εξαιτίας των οποίων υπεβλήθη σε νέα επέμβαση για τη σωτηρία της, η οποία ήταν επιτυχής μεν, η κατάσταση όμως της υγείας της ήταν πλέον μη αναστρέψιμη, δεδομένου ότι η υπερβολική δόση του συγκεκριμένου φαρμάκου προκάλεσε κατακλυσμιαία και μαζική θρόμβωση σε όλα τα όργανά της.
Το εισαγγελικό δε κατηγορητήριο για τη σημερινή δίκη στην κατάληξη του είναι ενδεικτικό για το πώς προσεγγίζει το θέμα: «Ο θάνατος δε αυτής θα είχε αποφευχθεί εάν οι θεράποντες ιατροί-κατηγορούμενοι σταματούσαν εγκαίρως να της χορηγούν το εν λόγω φάρμακο, μόλις διαπίστωσαν την επικίνδυνη πτώση των αιμοπεταλίων».
Ο διευθυντής τα φορτώνει στους υφισταμένους του
Αλλά ενώ το κατηγορητήριο της αντιεισαγγελέως κάνει λόγο για ανθρωποκτονία από συγκλίνουσα αμέλεια των δύο γιατρών, ο διευθυντής της κλινικής και ο άνθρωπος που χειρούργησε την άτυχη 70χρονη, όχι απλά αποποιείται την ιατρική του ευθύνη να έχει τον απόλυτο μετεγχειρητικό έλεγχο, τον πρώτο και τελευταίο λόγο, με βάση και την ιατρική δεοντολογία, για την ασθενή του, αλλά επιχειρεί να φορτώσει όλη την ευθύνη τόσο στο συγκατηγορούμενό του, όσο και σε όλους τους γιατρούς, ειδικευμένους και ειδικευόμενους της κλινικής του, που εφημέρευαν το επίμαχο διάστημα που χορηγήθηκε το φάρμακο το οποίο οδήγησε ουσιαστικά με τις παρενέργειές του στο θάνατό της.
Το γεγονός μάλιστα έχει προκαλέσει, σύμφωνα με πληροφορίες, σοβαρούς τριγμούς στο εσωτερικό της κλινικής, αφού οι υπόλοιποι γιατροί αδυνατούν να κατανοήσουν τη στάση του αυτή. Ο διευθυντής της Κλινικής με υπόμνημά του προς την πταισματοδίκη Ηρακλείου, αναφερόμενος στην όλη υπόθεση, αφού περιγράφει την επιτυχία της εγχείρησης που ο ίδιος έκανε στις 10/1/2006 στην άτυχη 70χρονη, αμέσως μετά για τη χορήγηση του φαρμάκου "νίπτει τας χείρας του" και φορτώνει όλη την ευθύνη τόσο στο συγκατηγορούμενό του όσο και στους εφημερεύοντες γιατρούς της κλινικής κατά το επίμαχο διάστημα.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «...μετά την επιτυχή εγχείρηση, την ίδια μέρα η ασθενής ανέβηκε στην Κλινική της Γενικής Χειρουργικής (σ.σ. της οποίας ο ίδιος είναι διευθυντής), και τη μετεγχειρητική της παρακολούθηση είχε το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της κλινικής. Κατά την ημέρα εκείνη, ξεκίνησε και η χορήγηση από τον ιατρό εφημερίας, ο οποίος την παρακολουθούσε (σ.σ. ο συγκατηγορούμενός του), της ενδεδειγμένης για τέτοιου είδους χειρουργημένους ασθενείς φαρμακευτικής αγωγής (σ.σ. το επίμαχο φάρμακο)».
Αγωγή κατά του ΠΑΓΝΗ
Αλλά εκτός του ποινικού τμήματος της υπόθεσης, που ενδεχομένως σήμερα να εκδικαστεί, υπάρχει και το αστικό, αφού με βάση και το κατηγορητήριο της Εισαγγελίας Ηρακλείου δέκα άμεσοι συγγενείς της 70χρονης εγείρουν αξιώσεις αποζημίωσης που αγγίζουν τα 659 χιλιάδες και 900 ευρώ, κατά του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία ΠΑΓΝΗ.
Όπως αναφέρουν στη σχετική αγωγή τους, αφού επαναλαμβάνουν όλη την περιπέτεια της θανούσης, η υπαιτιότητα και οι παραλείψεις των δύο κατηγορούμενων γιατρών έγιναν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους ως υπάλληλοι του εναγόμενου νοσοκομείου, ασκούσαν δηλαδή δημόσια εξουσία, αφού εκτελούσαν διατεταγμένη από την προϊσταμένη Αρχή τους, που είναι το νοσοκομείο, υπηρεσία. Ενήργησαν μάλιστα κατά παράβαση των ανειλημμένων καθηκόντων τους.
Είναι προφανές ότι από την έκβαση του ποινικού τμήματος της όλης υπόθεσης θα εξαρτηθούν πάρα πολλά και για την έκβαση της αγωγής.
Σε κάθε περίπτωση, το εισαγγελικό κατηγορητήριο αναδεικνύει μία ακόμη τραγική ιστορία, όπου ολόκληρος διευθυντής κλινικής και χειρουργός ασθενούς αμέλησε στην καλύτερη των περιπτώσεων τη μετεγχειρητική της πορεία, ακόμη και όταν το επίμαχο φάρμακο για πρώτη φορά εφτά ημέρες μετά την πρώτη χορήγησή του άρχισε να της εμφανίζει δραματική πτώση των αιμοπεταλίων και, αντί να διακόψει τη χορήγησή του, άφησε αυτή να εξελίσσεται για άλλες τέσσερις ημέρες, φτάνοντας από τα 150 χιλιάδες, που ήταν το ανεκτά επιτρεπόμενο όριο, στο δραματικό 9 χιλιάδες αιμοπετάλια, που στο τέλος την οδήγησαν και στο θάνατο.
Στο υπόμνημά του ο διευθυντής της κλινικής δεν κάνει καμία αναφορά στην ευθύνη του φαρμάκου για την πτώση των αιμοπεταλίων, ούτε στο ότι κανείς δεν αντιλήφθηκε - με πρώτο τον ίδιο, ως όφειλε, και ως θεράποντας γιατρός της - τη δραματική πτώση του αριθμού των αιμοπεταλίων και ότι συνέχιζαν να της χορηγούν το επίμαχο φάρμακο. Αντίθετα, επιμένει ότι όλοι οι άλλοι, οι εφημερεύοντες γιατροί της κλινικής, της έδιναν την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή, που ως γνωστόν την έστειλε στον... άλλο κόσμο.
Επιπλέον, ο διευθυντής της κλινικής και σε εσωτερικό του σημείωμα στη διοίκηση του ΠΑΓΝΗ ενημερώνει ότι οι εφημερεύοντες γιατροί της κλινικής του χορηγούσαν το επίμαχο φάρμακο, επισυνάπτοντας μάλιστα και το διάγραμμα νοσηλείας της ασθενούς και την κατάσταση των εφημεριών της κλινικής με όλους τους ειδικευμένους και ειδικευόμενους γιατρούς που εφημέρευαν κατά τη νοσηλεία της άτυχης 70χρονης.
Με απλά λόγια, ο διευθυντής "καρφώνει" όλους τους άλλους εφημερεύοντες γιατρούς ως υπεύθυνους να αντιληφθούν το αν το φάρμακο προξένησε στην 70χρονη τη δραματική πτώση αιμοπεταλίων και την οδήγησε στο θάνατο, άρα εξ αντικειμένου και ως υπεύθυνους που δε διέκοψαν τη χορήγησή του από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε η κάθετη πτώση των αιμοπεταλίων.
Οι γιατροί της κλινικής, με πρώτο τον συγκατηγορούμενο του διευθυντή, είναι προφανές ότι όχι μόνο δυσφορούν, αλλά υπογραμμίζουν με νόημα και σε κάθε τόνο ότι πρώτος και βασικός υπόλογος είναι ο διευθυντής της κλινικής όχι μόνο εκ της θέσεώς του, αλλά κυρίως γιατί ήταν και ο γιατρός που τη χειρούργησε και όφειλε μετεγχειρητικά πρώτος αυτός να παρακολουθεί την πορεία της υγείας της, όπως και τη χορήγηση των σχετικών φαρμάκων, ένα εκ των οποίων την οδήγησε στο θάνατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου