Στην κύρια ανάκριση επιστρέφει με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρεθύμνου η δικογραφία για την υπόθεση του θανάτου της 16χρονης Στέλλας Ακουμιανάκη, που ανήμερα του Πάσχα άφησε την τελευταία της πνοή από πνευμονικό οίδημα, εξαιτίας κατανάλωσης ποσότητας αλκοόλ.
Το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών ήρθε μετά τις προσφυγές που είχαν καταθέσει οι δικηγόροι τόσο της οικογένειας Ακουμιανάκη όσο και της οικογένειας του ενός εκ των δύο νεαρών κατηγορουμένων, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή που ο πρώην ανακριτής, Α. Μαρνέρης έκλεισε την υπόθεση, θεώρησαν ότι έγινε εσπευσμένα και πως βασικά ερωτήματα δεν είχαν απαντηθεί. Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, λαμβάνοντας υπόψη του και την πρόταση του Εισαγγελέα, διατάσσει με το χθεσινό του βούλευμα «περαιτέρω κυρία ανάκριση, προκειμένου να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη από ιατρό παθολόγο, επιμελητή παθολογικής κλινικής σε δημόσιο νοσηλευτικό ίδρυμα μεγάλου αστικού κέντρου εκτός Κρήτης».
Η εξέλιξη ικανοποίησε την πλευρά της οικογένειας Ακουμιανάκη, που ούτως ή άλλως από την πρώτη στιγμή ζητούσε να απαντηθούν βασικά ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης των περιστατικών μέθης, όταν αυτά προσέρχονται στο νοσηλευτικό ίδρυμα. Έτσι, το βούλευμα θέτει μία σειρά από ερωτήματα τα οποία πρέπει να απαντήσει η πραγματογνωμοσύνη του ιατρού παθολόγου.
Αυτά συμπεριλαμβάνουν:
«- Με βάση ποια στοιχεία χαρακτηρίζεται ένα περιστατικό ως οξείας μέθης και αν χρήζει ιδιαίτερης αντιμετώπισης σε σχέση με τα υπόλοιπα περιστατικά.
- Πώς ορίζεται ότι ένας ασθενής βρίσκεται σε κωματώδη και ημικωματώδη κατάσταση αντίστοιχα; Με ποια εξέταση διακριβώνεται εάν ένας ασθενής βρίσκεται σε κάποια από αυτές τις καταστάσεις;
- Σε ένα περιστατικό μέθης (οποιασδήποτε μορφής), σε ποιον κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο, καθώς και με ποια χρονική συχνότητα, πρέπει να υποβάλλεται ο ασθενής; Σε ποιο τμήμα του νοσοκομείου (π.χ. Μ.Ε.Θ., θάλαμος νοσηλείας) χρήζει νοσηλείας, με σκοπό τη βέλτιστη παρακολούθηση της πορείας της υγείας του; Πώς διαπιστώνεται ότι ο ασθενής δεν αντιδρά με τον αναμενόμενο τρόπο στη χορηγηθείσα (συνηθισμένη) φαρμακευτική αγωγή;
- Με δεδομένο ότι δεν αναφέρεται στον θεράποντα ιατρό επαρκές ιστορικό της ασθενούς, ποιες οι ενδεδειγμένες ενέργειες του ιατρού (εξετάσεις, φαρμακευτική αγωγή), υπό την εκδοχή ότι μεταφέρθηκε α) σε μη κωματώδη κατάσταση, β) σε κωματώδη κατάσταση;
- Απαιτείται πριν τη χορήγηση γλυκόζης στον ασθενή η προηγούμενη διακρίβωση του ποσοστού γλυκόζης του οργανισμού; Επηρεάζει η χορήγηση γλυκόζης με οποιονδήποτε τρόπο την καρδιακή ή αναπνευστική λειτουργία ενός τέτοιου ασθενούς;
- Η χορήγηση αντιεμετικών φαρμάκων δυσχεραίνει, και αν ναι, σε ποιο βαθμό και με ποιες επιπτώσεις, το μεταβολισμό της αλκοόλης από τον οργανισμό;
- Πώς μπορεί να εξακριβωθεί ιατρικά ότι μεγάλη ποσότητα αλκοόλης (μεγαλύτερη από όση έχει ικανότητα να μεταβολίσει ο ανθρώπινος οργανισμός) έχει ήδη εισχωρήσει στο αίμα;
- Με βάση ποια κριτήρια αποφασίζεται να υποβληθεί ένας ασθενής από μέθη σε αιμοκάθαρση;
- Με βάση τις διενεργηθείσες τοξικολογικές εξετάσεις, ποιο είναι το εκτιμώμενο ποσοστό συγκέντρωσης αλκοόλης στον οργανισμό της θανούσας κατά την εισαγωγή της στο νοσοκομείο (σύγκριση με το σχετικό συμπέρασμα που διατυπώνεται στην ιατροδικαστική έκθεση); Με ποιο τρόπο θα μπορούσε να γίνει αντιληπτή από τον θεράποντα ιατρό; Είναι δυνατόν αυτό το ποσοστό, εκτιμώμενο σε συνδυασμό και με τα λοιπά ευρήματα, να επιφέρει το θάνατο με πρόκληση εγκεφαλικού και, στη συνέχεια, εγκεφαλικού οιδήματος, όπως συμπεραίνει η ιατροδικαστική έκθεση;»
Να θυμίσουμε ότι η οικογένεια της άτυχης 16χρονης από την πρώτη στιγμή έχει ζητήσει να διερευνηθούν οι συνθήκες νοσηλείας της κόρης τους, καθώς επίσης και αν οι γιατροί ακολούθησαν την ενδεδειγμένη τακτική για να αντιμετωπιστεί το περιστατικό.
http://www.goodnet.gr/index.php?id=13,62331,0,0,1,0
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου