Συχνά ακούω το ερώτημα: Πότε επιτέλους θα αναρρώσουμε από τα δεινά; «Ζούμε την κάθε
μέρα μας στα πρόθυρα νευρικής εξάντλησης»…
Αυτή είναι πια η καθημερινότητα μας… Για έναν τεράστιο αριθμό κατοίκων
του πλανήτη μας, η οικονομική αστάθεια και η αυξητικά συνεχιζόμενη ανεργία που βιώνουμε πια και στη δύση, και
πρώτα πρώτα εδώ, στον τόπο μας, δεν αφήνει περιθώριο ύπαρξης σε καμιά από τις
χαρές της ζωής… Έχει κάνει την
κατάθλιψη «εθνικό σπορ» …
Ακούω όλο και πιο συχνά …«ποιος έρωτας … ποιος γάμος …πια μητρότητα;;;
δεν έχουμε καν μέλλον στον τόπο μας.» δυστυχώς…
σχεδόν πάντα, από νέους !
Τι φρίκη να απαγορεύεις στο νέο άνθρωπο να κάνει όνειρα… Και τα ΜΜΕ; τι
να πεις για τα ΜΜΕ; θαρρείς κι έχουν «εντολή απ το διάβολο» να μην αφήσουν στιγμή
τον απλό άνθρωπο να χαμογελάσει, να ξεχαστεί…
Μέρα νύχτα και μ όλους τους τρόπους… ουρλιάζουν… κρίση, κρίση, κρίση…!
Μόνο οικονομική;;; Μόνο τα χρέη,
μας έφτασαν ως εδώ; Μόνο η σπατάλη; Μόνο οι «κλέφτες» οι πολιτικοί έχουν
ευθύνες; Πιθανόν ναι… όμως κι αυτοί, μέσα από την κοινωνία μας δεν αναδείχτηκαν
ή αναρριχήθηκαν στην εξουσία;
Για την τεράστια κρίση αξιών, που προηγήθηκε πολλά χρόνια της
οικονομικής, και που συνεχίζουμε, ακάθεκτοι, να βουλιάζουμε όλοι μέσα της, δεν
ακούω τίποτα! Όλα σάπια… Στην πολιτική,
την εκκλησία, τον αθλητισμό, την υγεία, τις
επιχειρήσεις, το δημόσιο, την κοινωνία, παντού!
Αλλά… η εθελοτυφλία, το συμφέρον κι ο συμβιβασμός, εξακολουθούν να
πηγαίνουν σύννεφο, κι η εγκληματικότητα να θερίζει…
ΠΑΡΑΚΜΗ…ΠΑΡΑΚΜΗ…ΠΑΡΑΚΜΗ…
Όχι όμως… δεν άκουσα κανέναν από
εμάς… να κρίνει εμάς…! Εμάς, σαν μονάδες-μέλη αυτής της κοινωνίας- αγέλης… Κανέναν δεν άκουσα έως τώρα, να μετανιώνει για
κάτι άδικο που έκανε… κάποιον που ίσως κατέστρεψε άλλον για να μεγαλώσει τα
αποκτήματα του. Κάποιον που έβαλε τα «μεγάλα μέσα» πολιτικά, οικονομικά η
σεξουαλικά, για να αρπάξει τη θέση κάποιου άλλου, αξιότερου απ αυτόν! Ούτε
πολιτικό, ούτε φύλακα της κοινωνίας, ούτε απλό πολίτη! Ακούσατε εσείς κανέναν
ποτέ να λέει έκανα λάθος; Το είπατε ποτέ
εσείς στα παιδιά σας, ή έστω, στον
καθρέφτη σας;; Όχι! Για όλα και πάντα, φταίει κάποιος άλλος, «το ψάρι βρωμάει
απ το κεφάλι» «όλα στη βάση τους είναι πολιτικά»… για όλα φταίνε οι πολιτικοί…
και πάει λέγοντας… και κλαίγοντας…
Κι ο πρακτικά αθώος, δειλός πολίτης… κρυμμένος, κατατρομαγμένος από τον
ηθικό μεσαίωνα της εποχής, παραμιλάει
στον ύπνου του… «όποιος κρατάει τα μυστικά κρατάει και το κεφάλι του»…
Πότε λοιπόν, θα βγει από την κρίση ο κόσμος μας;;;
Μα… φυσικά… όταν θα βγει η κοινωνία μας από τη λάσπη…
Όταν αναγνωρίσει τη δικής της συλλογική ενοχή σε ΟΛΑ..! Όταν ανακαλύψει
το θάρρος της αναθεώρησης του
παρελθόντος, και της αναζήτησης ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ
ΑΞΙΩΝ!!!
Όταν… αυτή η βρομερή ατάκα… « το
καλύτερο είναι εχθρός του καλού»… δηλαδή… εξαφανίστε ότι καλύτερο, σε κάθε
τομέα, για να υπάρξουμε «εμείς» οι μέτριοι, οι τυχοδιώκτες, οι άρπαγες και οι
βολεμένοι… αδιαφορώντας, αν έτσι… πάμε ΟΛΟΙ… «κατά διαόλου»… ΤΟΤΕ… και μόνον τότε…
ΘΑ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟ ΓΕΛΙΟ, Ο ΕΡΩΤΑΣ, Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ! ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου