Αυτή την ιστορία με τις αποδείξεις δεν την πιστεύω. Αρχικά η κυβέρνηση ενθάρρυνε τους φορολογούμενους να μαζεύουν αποδείξεις. Κι από τις πιο απλές συναλλαγές τους. Με μια προσδοκία ελάφρυνσης των φορολογικών τους βαρών. Ήταν σαφής ο στόχος αυτής της πολιτικής απόφασης.
Από τη μια να περιοριστεί η παραοικονομία. Κι από την άλλη να ελαφρυνθούν από τα φορολογικά βάρη οι μη έχοντες.
Αυτή η κίνηση είχε ένα πολύ θετικό χαρακτήρα. Σχεδόν πέτυχε ο στόχος της ο βασικός. Οι ταξιτζήδες άρχισαν να συνηθίζουν να εκδίδουν αποδείξεις. Τα μικρά μαγαζάκια κόψανε κι αυτά αποδείξεις. Οι ταβέρνες μας μπήκαν κι αυτές στην ίδια λογική. Και πάει λέγοντας. Χθες είχαμε μια δυσάρεστη έκπληξη. Ό,τι καταφέραμε ένα χρόνο, το κατεδαφίζουμε σε μια ημέρα. Μπερδεμένα λίγο τα πράγματα και οι ειδήσεις. Άλλοι ισχυρίζονται πως το μέτρο δε θα ισχύει από εδώ και στο εξής. Άλλοι ισχυρίζονται πως το μέτρο δεν ισχύει αναδρομικά. Όποια κι αν είναι η ακριβής κίνηση, είναι μια κακή είδηση.
Ο νέος υπουργός πρέπει να επέμβει άμεσα. Δεν ξέρω ποιος οικονομέτρης ή σφουγκοκωλάριος του υπουργείου Οικονομικών σκέφτηκε την ανάκληση του μέτρου. Δεν ξέρω αν η ανάκληση του μέτρου προσφέρει προσωρινά λίγα ή πολλά έσοδα στο δημόσιο κορβανά. Σίγουρα ξέρω τι ζημιά κάνει στην οικονομική πολιτική. Ο μέσος πολίτης έχει το δικαίωμα να θεωρεί το κράτος αναξιόπιστο. Να μην εμπιστεύεται τα λόγια και τις πράξεις του. Υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή στο Δίκαιο. Ο πολίτης οφείλει να εμπιστεύεται το Δημόσιο. Και μπορεί να στηρίξει πάνω σε αυτή την εμπιστοσύνη δικές του ενέργειες. Κι αν το κράτος παραβιάσει και προδώσει τη σχέση αυτή της εμπιστοσύνης, τότε ο πολίτης δικαιούται να διαμαρτύρεται. Και όχι μόνο. Δικαιούται έννομης προστασίας.
Πέρα από τα νομικά, υφίσταται μια βασική πολιτική υποχρέωση. Να ανακαλέσουν την άθλια αυτή απόφαση αμέσως.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου