Τον τερματισμό της κοινωνικής αδικίας και την προσθήκη κοινωνικών κριτηρίων στην σχετική υπουργική απόφαση που ορίζει τα κριτήρια και τις προτεραιότητες για τους νέους διορισμούς ζητούν οι επιτυχόντες του νόμου 2643/98 του 2008 διεκδικώντας την άμεση επαγγελματική αποκατάσταση των προστατευόμενων από το ν.2643/98.
Τονίζουν ότι η κρίση αυτή μπορεί να ξεκίνησε ως οικονομική αλλά στην πραγματικότητα είναι βαθιά κοινωνική και αναφέρουν πως ο νόμος οποίος δημιουργήθηκε και ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή με μοναδικό σκοπό την προστασία και την θωράκιση των δικαιωμάτων των ευπαθών κοινωνικών ομάδων, ερχόμενος ως φυσικό επακόλουθο του άρθρου 21 του Συντάγματος. Ο ν. 2643 αφορά στην προστασία των ατόμων που προέρχονται από τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες του τόπου μας, δίνοντάς τους την ευκαιρία να συμμετέχουν με ίσους όρους στο δικαίωμα της εργασίας.
Στα πλαίσια του μνημονίου και των περικοπών από το δημόσιο τομέα συμπεριλήφθηκαν και οι προστατευόμενοι από το ν. 2643, στερούμενοι έτσι του δικαιώματος να εργαστούν. Αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού είναι η δημιουργία πολλών εμποδίων για την ομαλή και αξιοπρεπή διαβίωση των ανθρώπων αυτών, όπως η κατά περιπτώσεις, παντελής αδυναμία συμμετοχής στην κοινωνική ασφάλιση, καθώς ούτε η κοινωνική πρόνοια δύναται να καλύψει συγκεκριμένες φαρμακευτικές αγωγές και θεραπείες, δυσχεραίνοντας την πρόσβαση στις διαδικασίες συμμετοχής στον τομέα της ασφάλισης.
Αυτοί οι οποίοι πλήττονται κυρίως από τα παραπάνω, είναι εκείνοι που ανήκουν στην κατηγορία των ατόμων που αγγίζουν τα όρια της φτώχειας ή τα έχουν ξεπεράσει. Σε πολλές περιπτώσεις, άτομα πολύ υψηλό ποσοστό αναπηρίας αναγκάζονται να συμμετέχουν στην αγορά εργασίας, παρά την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις σκληρές απαιτήσεις του ιδιωτικού τομέα, είτε με πολύ μειωμένες αποδοχές, είτε χωρίς τη δυνατότητα ασφάλισης. Όταν δε, η κατάσταση της υγείας τους απαγορεύει πλέον τη συνέχιση αυτής της μορφής εργασίας, τότε πρέπει να αντιμετωπίσουν την ανάλγητη νομοθεσία, η οποία τοποθετεί εμπόδια στη συμμετοχή τους στην προνοιακή ασφάλιση και στην απολαβή των κοινωνικών επιδομάτων.
Τα παραπάνω γεγονότα συμβάλλουν στη δημιουργία κοινωνικής διάκρισης με τελικό αποτέλεσμα τον πλήρη αποκλεισμό των ανθρώπων αυτών από την υγιή κοινωνία.
Η διαφορική πρόσβαση σε αγαθά, υπηρεσίες και ευκαιρίες στην κοινωνία μας, μαρτυρά την ύπαρξη θεσμικού ρατσισμού εκ μέρους της πολιτείας, με αποτέλεσμα τέτοιου είδους πρακτικές να νομιμοποιούνται, αποκαλύπτοντας την κληρονομημένη μειονεκτική θέση των εν λόγω ατόμων. Η αποστέρηση των δικαιωμάτων και η άνιση μεταχείριση αποτελεί πλέον νόμιμη πρακτική του κράτους.
Η επιλογή των ιθυνόντων να συμπεριλάβουν και τις ομάδες αυτές στην προσπάθεια εξοικονόμησης κεφαλαίων για την αντιμετώπιση της υπάρχουσας οικονομικής κρίσης, και μάλιστα με τρόπο δόλιο με δεδομένη την αδυναμία δυναμικής αντίδρασης των ομάδων αυτών (ανάπηροι, φτωχοί, κοινωνικά αποκλεισμένοι κλπ) προκαλεί, όπως φαίνεται, κοινωνική αναταραχή εγείροντας το κοινό αίσθημα δικαίου.
Για τους λόγους αυτούς διεκδικώντας τον τερματισμό της κοινωνικής αδικίας, ζητάμε την προσθήκη κοινωνικών κριτηρίων στην σχετική υπουργική απόφαση που ορίζει τα κριτήρια και τις προτεραιότητες για τους νέους διορισμούς με σκοπό την άμεση επαγγελματική αποκατάσταση των προστατευόμενων από το ν.2643/98 γιατί η κρίση αυτή μπορεί να ξεκίνησε ως οικονομική αλλά στην πραγματικότητα είναι βαθιά κοινωνική.
Ευχαριστούμε πολύ για την διάθεση σας να συμπαρασταθείτε στο αγώνα που κάνουμε. Αν θέλετε στείλτε μου σας παρακαλώ ένα e-mail επικοινωνίας
ΑπάντησηΔιαγραφή