Οι προμηθευτές των νοσοκομείων σταματούν τη Δευτέρα και επί τριήμερο τις παραδόσεις αναλώσιμων υλικών σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία, διεκδικώντας την εξόφληση των απαιτήσεών τους, που ανέρχονται - κατ' αυτούς - στα 1,4 δισ. ευρώ.
Αν και ένα μεγάλο μέρος των οφειλών των νοσοκομείων έχει εξοφληθεί με ομόλογα, οι προμηθευτές υποστηρίζουν ότι από τις οφειλές του 2010 έχει εξοφληθεί ποσό που αντιστοιχεί μόλις στο 31% του συνόλου του έτους και για τι οφειλές του 2011 έχει πληρωθεί το 6% που αντιστοιχεί σε παραδόσεις μόλις 3,5 ημερών.
Την ίδια στιγμή οι φαρμακοποιοί της Αττικής με ανοιχτή επιστολή τους προειδοποιούν ότι από τη Δευτέρα παύουν να χορηγούν φάρμακα με πίστωση στους ασφαλισμένους των Ταμείων, καθώς αυτά δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Και οι μεν και οι δε διαθέτουν δύναμη φωνής, όχι μόνο γιατί ήδη εδώ και αρκετές ημέρες έχει καλλιεργηθεί ένα κλίμα ελλείψεων βασικών υλικών στα δημόσια νοσοκομεία, αλλά διότι με τις κινήσεις τους θέτουν σε ταλαιπωρία μεγάλα τμήματα πληθυσμού. Και η δύναμη της φωνής τους, ενδεχομένως πιέσει το αρμόδιο υπουργείο να κινηθεί εντός των προθεσμιών που έχει τάξει για την εξόφληση των προμηθειών υλικών και φαρμάκων.
Το μείζον θέμα, όμως, που προβάλλει με αφορμή αυτές τις δυο διαμαρτυρίες είναι οι οφειλές του Δημοσίου σε ένα πλήθος επιχειρηματικών κλάδων, που ενδεχομένως δεν έχουν τη δύναμη φωνής που διαθέτουν οι φαρμακοποιοί και οι προμηθευτές των νοσοκομείων.
Πρόκειται για μια πληθώρα επιχειρήσεων (υγιών κατά τ' άλλα!), οι οποίες διεκδικούν τις απαιτήσεις τους επί ματαίω και δεν έχουν τίποτε άλλο να κάνουν από το να... περιμένουν.
Εν τω μεταξύ, καταβάλλουν μισθούς, ΦΠΑ, φόρους, κρατήσεις υπέρ τρίτων και όπως είναι επόμενο αντιμετωπίζουν τεράστιο ταμειακό πρόβλημα. Με όλους αυτούς που δεν έχουν «δύναμη φωνής» τι θα γίνει;
Και οι μεν και οι δε διαθέτουν δύναμη φωνής, όχι μόνο γιατί ήδη εδώ και αρκετές ημέρες έχει καλλιεργηθεί ένα κλίμα ελλείψεων βασικών υλικών στα δημόσια νοσοκομεία, αλλά διότι με τις κινήσεις τους θέτουν σε ταλαιπωρία μεγάλα τμήματα πληθυσμού. Και η δύναμη της φωνής τους, ενδεχομένως πιέσει το αρμόδιο υπουργείο να κινηθεί εντός των προθεσμιών που έχει τάξει για την εξόφληση των προμηθειών υλικών και φαρμάκων.
Το μείζον θέμα, όμως, που προβάλλει με αφορμή αυτές τις δυο διαμαρτυρίες είναι οι οφειλές του Δημοσίου σε ένα πλήθος επιχειρηματικών κλάδων, που ενδεχομένως δεν έχουν τη δύναμη φωνής που διαθέτουν οι φαρμακοποιοί και οι προμηθευτές των νοσοκομείων.
Πρόκειται για μια πληθώρα επιχειρήσεων (υγιών κατά τ' άλλα!), οι οποίες διεκδικούν τις απαιτήσεις τους επί ματαίω και δεν έχουν τίποτε άλλο να κάνουν από το να... περιμένουν.
Εν τω μεταξύ, καταβάλλουν μισθούς, ΦΠΑ, φόρους, κρατήσεις υπέρ τρίτων και όπως είναι επόμενο αντιμετωπίζουν τεράστιο ταμειακό πρόβλημα. Με όλους αυτούς που δεν έχουν «δύναμη φωνής» τι θα γίνει;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου