Όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας για τις μυστικές συνομιλίες, στις οποίες είχε προχωρήσει από το Δεκέμβριο του 2009 ο κ. Γ. Παπανδρέου με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δημιουργούν μείζον πολιτικό και ηθικό ζήτημα.
Αν, και όλους αυτούς τους μήνες, η αλήθεια για το τρόπο που οδηγηθήκαμε στη τρόικα και στα δεσμά του Μνημονίου είχαν γίνει αντιληπτά, οι τελευταίες πληροφορίες από τον ίδιο τον επικεφαλής του ΔΝΤ είναι λίαν αποκαλυπτικές, για το εύρος του πολιτικού ψεύδους αλλά και του θράσους από την κυβέρνηση.
1. Τον απόλυτο πολιτικό αμοραλισμό του πρωθυπουργού, ο οποίος δεν διστάζει να χρησιμοποιεί παραπλανητική ρητορική διαβεβαιώνοντας προεκλογικά ότι «λεφτά υπάρχουν» για να υφαρπάξει τη ψήφο των πολιτών και στη συνέχεια, με μύριες δικαιολογίες και θεατρική «θλίψη» να περικόπτει τις συντάξεις και τους μισθούς.
2. Την χαώδη διάσταση μεταξύ της διακηρυγμένης πολιτικής -«το ΔΝΤ δεν έχει τη φήμη ούτε για την κοινωνική του δικαιοσύνη ούτε για την αποτελεσματικότητά του. […] Καταδικάζει τη χώρα στην υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση» (συνέντευξη του κ. Παπανδρέου, 6.09) και των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων.
3. Την αιτία της σπουδής της κυβέρνησης να φουσκώσει παντί τρόπω το έλλειμμα.
4. Τους λόγους για τους οποίους ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών αμαύρωναν την εικόνα της χώρας με πρωτοφανείς και απίθανους χαρακτηρισμούς: «Τιτανικός», Διεφθαρμένη και Χρεοκοπημένη χώρα κ.λπ.
5. Τα αίτια της αβελτηρίας του οικονομικού επιτελείου που δεν έσπευσε να δανειστεί όσο ακόμη η χώρα μπορούσε, και άφηνε το πρόβλημα του χρέους να μετατραπεί σε κρίση δανεισμού με την εκτίναξη των spreads.
6. Τους λόγους της δυσεξήγητης στάσης της κυβέρνησης απέναντι στα μέτρα του Μνημονίου που τα αποδέχθηκε χωρίς καμία διαπραγμάτευση, χωρίς καμία αντίρρηση, ακόμη και για εκείνα που εξοργιστικά υποθηκεύουν το μέλλον της χώρας.
7. Την παντελή έλλειψη σεβασμού ενός πρωθυπουργό προς τον λαό του που ενώ έχει συμφωνήσει με το ΔΝΤ δήλωνε «αν σήμερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι εδώ, αυτό έγινε μετά από απόφαση της Ε.Ε., και ειδικά με την επιμονή δυνάμεων του συντηρητικού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Κατά συνέπεια, αυτός είναι ο πρώτος λόγος για τον οποίο θα έπρεπε να εγκαλείτε τον κ. Σαμαρά»(!!!) (16.4.10)
Η αμήχανη και καταγέλαστη αντίδραση της κυβέρνησης στις πρόσφατες αποκαλύψεις, για τις οποίες μας είχαν προϊδεάσει κάποιες κατά καιρούς δηλώσεις όπως αυτή του υφ. Οικονομικών κ. Σαχινίδη ότι «όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο ΔΝΤ» (3.4.10), αποδεικνύει περίτρανα ότι ο «καπνός έχει φωτιά».
Αποδεικνύει ότι ο «μονόδρομος», όπως προσπαθούσαν να μας πείσουν οι κυβερνητικοί φωστήρες και η «συμμαχία των προθύμων», προς το Μνημόνιο επελέγη να καταλήξει σαν μονόδρομος.
Σήμερα, λοιπόν, μια κυβέρνηση που πάσχει από έλλειψη συντονισμού –όπως παραδέχεται πλέον και εις εκ των συντονιστών της, ο αντιπρόεδρος κ. Πάγκαλος-, από έλλειψη σχεδίου και προγραμματισμού, αποδεικνύεται ότι επίσης ρέπει κατ’ εξακολούθηση προς την διπλοπροσωπία και την εξαπάτηση των πολιτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου