Η αναδιαπραγμάτευση του κοσμοειδώλου και η κυβέρνηση.(μέρος γ)---του πολιτικού αναλυτή Δ.Τζώρα..

Στο ανώτερο επίπεδο της παγκόσμιας σύγκρουσης θα συναντήσουμε δυο κυρίαρχες υπερδομές  με δυο διαφορετικές προσεγγίσεις της παγκόσμιας  πολιτικής οικονομίας .Η μια υπερδομή ,θέλει να αλλάξει τη συμπεριφορά των αστών και της αστικής δημοκρατίας ανακατευθύνοντας τις ανάγκες που προσχηματικά εμφανίζονται ως ενεργειακές ,κατ' ουσία όμως, στοχεύουν στα ενεργήματα των κοινωνιών, εκτρέποντας τα σε προκαθορισμένα και αυστηρώς ελεγχόμενα πλαίσια μέσω μιας νέας ηθικοπλασίας,  δημιουργώντας  νέα μοτίβα καταναλωτικών, πολιτικών και κοινωνικών συμπεριφορών. 

Ο εθελοντισμός ως φάρμακο κατά των αδυναμιών του εθνοκράτους προβάλετε ως λύση, αποδομώντας όμως ουσιαστικά, την ίδια την φύση  του κράτους .Ο Οικό-αστός ως ηθικό ων με παγκόσμια συνείδηση,αεθνιστής ,αντικαπνιστής και οπαδός της υγιεινής διατροφής και μιας απενοχοποιημένης σεξουαλικότητας  είναι μεταξύ άλλων, τα νέα χαρακτηριστικά που επιχειρούν να προσδώσουν στον homo-ecologicus στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.Η δεύτερη ομάδα ,προτάσσει ένα μοντέλο όπου θα μορφοποιηθεί πλήρως όταν αποτύχουν οι ηγέτες του εθνοαστισμού  να συγκρουστούν  καθολικά με τις δυνάμεις του κάθε είδους  φονταμελισμού, (θρησκευτικού, οικολογικού, χρηματοπιστωτικού)  καταργώντας ουσιαστικά την ίδια την πολιτική και τους πολιτικούς σε ένα νέο μοντέλο που  δεν απέχει μακριά από την δική μας κοσμοαντίληψη.Για να κατανοήσουμε όμως την αστάθεια του παγκοσμίου συστήματος την τελευταία δεκαετία   και την ανάδυση <<απρόβλεπτων>> κρίσεων όπως και την μη γραμμική εξέλιξη του καπιταλισμού σύμφωνα με το φαινόμενο Doppler,(σταδιακή μετατόπιση προς το ερυθρό φάσμα)  θα πρέπει να εξετάσουμε το δρώμενο μέσα από την φυσική και τον μακρόκοσμο.Η λευκή οπή είναι ο μηχανισμός, το κοσμολογικό φαινόμενο απο το οποίο δημιουργούνται νέοι κόσμοι ,για παράδειγμα, το σύμπαν και η μεγάλη έκρηξη θεωρείτε ότι είναι αποτέλεσμα εμφανίσεως μιας λευκής οπής.Εαν η συνθήκη της Βεστφαλίας είναι η λευκή οπή του εθνοκράτους η μελανή του οπή,  δηλαδή η βαρυτική του κατάρρευση προς το σημείο μηδέν,είναι η κατάρρευση του δημοσίου χρέους, που θα προκαλέσει και την αναδιάρθρωση του, με αποτέλεσμα την ανασύσταση και αναδιάταξη όλων των παγκόσμιων δομών.Επειδή ο χώρος  που ενώνει  δυο οπές είναι μη ευκλείδειος βλέπουμε στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, πολιτικές  που καμπυλώνουν το χωροχρονικό συνεχές.Οι γέφυρες Einstein-Rosen (σκουληκότρυπες ) στο παγκόσμιο ορατό, αλλά και παράλληλο, πολίτικο σύμπαν  δημιουργούνται συνεχώς άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε με αποτυχία, από δυνάμεις που θέλουν να κινηθούν κβαντικά.Παραδείγματος χάριν, ο πόλεμος του Λιβάνου ήταν μια επιτυχής σκουληκότρυπα,ενώ ο πόλεμος της Γεωργίας  ήταν αποτυχής, αποδεικνύοντας, την κβαντική  κατανομή των γεγονότων στο παγκόσμιο χωροχρονικό συνεχές  .Η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε ως τώρα, μας δείχνει, ότι <<ασταθή>> κράτη με συγκεκριμένης ποιότητας ηγέτες ,είναι τα καταλληλότερα εργαλεία προς την επίτευξη του σκοπού.  Η πιο επιτυχημένη σκουληκότρυπα από όλες που δημιουργήθηκαν την τελευταία δεκαετία, προήρθε από την ενέργεια του κ.Παπανδρεου,που αναλαμβάνοντας το ρόλο του άξονα συμμετρίας μεταξύ της λευκής και μελανής οπής,  αναδείξε το πρόβλημα του παγκόσμιου δημοσίου χρέους, ωθώντας  το εθνοκράτος και το παλαιόκαπιταλιστικό σύστημα προς την βαρυτική του κατάρρευση(μαύρη τρύπα) με την ακόλουθη <<κοσμική>>  λογοκρισία που διέπει τον ορίζοντα των γεγονότων πέριξ αυτής!Για αυτό το λόγο οι παγκόσμιες δυνάμεις έχουν πανικοβληθεί, και περισσότερο δε οι ευρωπαίοι,που προσπαθούν μέσω της συνεχούς αναθεώρησης του ελληνικού ελλείμματος να ελέγξουν το παιχνίδι,αλλά και τις μελλοντικές κβαντικές ενέργειες του πρωθυπουργού. Φαίνεται όμως, ότι η τακτική των ευρωπαίων έχει γίνει αντιληπτή από το Μαξίμου και η απειλή των πρόωρων εκλογών είναι απειλή για το άνοιγμα μιας νέας ουσιαστικά  σκουληκότρυπας στο ευρωπαϊκό πολίτικο-οικονομικό γίγνεσθε.Η αντίδραση της Ν.Δ στο μνημόνιο είναι απλά  η αφορμή που ψάχνει ο πρωθυπουργός και όχι η πραγματική αιτία των αποφάσεων του .Το συμπέρασμα που μπορούμε αντλήσουμε είναι ότι η πολιτική πρέπει να οικοδομηθεί όπως θα εμφανιστεί  στο μέλλον και όχι όπως είναι  στην πραγματική της φύση..