Οι Καραμανλήδες φεύγουν για να επιστρέψουν ως ήρωες στη σκηνή του εγκλήματος και μπορεί η λαϊκή ιστορία να τους χαρακτηρίζει εθνάρχες ή να εφεύρει κάποιους νέους απροσπέλαστους τίτλους, εμείς όμως, δεν έχουμε κανένα λόγο να είμαστε αμνήμονες στο έγκλημα και προπάντων, δεν έχουμε φοιτήσει σε κανένα απο τα ευαγή ιδρύματα αγνωσιολογίας για την προάγουμε. Εαν για κάτι είμαστε όλοι περήφανοι στο έντυπο αυτό, είναι, ότι δεν είμαστε μεθεκτοί στον πιθηκόαστισμό. Πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος καραμανλικής σιωπής που έχει την λογική της εάν την εξετάσουμε κάτω από το πρίσμα των παράλληλων πολιτικών συμπάντων και της βαρυτικής έλξης που ασκεί η σκοτεινή ύλη. Αυτό που δεν έχει λογική, είναι η σιωπή του σε ζητήματα που αφορούν την ενότητα της παράταξης .Ο κατά Άρη Σπηλιωτόπουλο πολύτιμος νεανίας, δεν έχει ανοίξει το στόμα του να καταδικάσει τις διασπαστικές κινήσεις της Αγίας Οικογενείας πόσο μάλλον δε,να παρέμβει έστω και παρασκηνιακά .Η όλη συμπεριφορά του ευτραφούς και αεικίνητου πρώην τραγικότερου σε βάζει σε υποψίες, ότι ,οι οικoγένειες σε αυτή τη χώρα είναι φανατικοί οπαδοί του ομοτράπεζου ,αφού κύριο μέλημα τους είναι η οικογενειακή εναλλαγή τους στην εξουσία. Ο οποιοδήποτε άλλος πολιτικός άρχων, θεωρείτε παρένθετο πρόσωπο και για αυτούς οι δημοκρατικές διαδικασίες εκλαμβάνονται ως ευχάριστα χάπενινγκ για την εκτόνωση του λαϊκού αισθήματος. Από αυτή εδώ τη στήλη, είχαμε στηρίξει στο παρελθόν την σιωπή του και είχαμε στηλιτεύσει την δημοσιογραφική πίεση που ασκούνταν για να σπάσει. Ομως περιμέναμε ότι κάποια στιγμή, βλέποντας ο κουρασμένος τον κίνδυνο όχι μόνο της παραταξιακής κατάρρευσης αλλά της ίδιας της αστικής δημοκρατίας πορευμένης προς τα θολά νερά των πολυσυλλεκτικών συγκυβερνήσεων θα παρέμβαινε, έστω και εάν θυσιάζονταν ο ίδιος. Είχε μια μοναδική και λυτρωτική επιλογή για την υστεροφημία του αλλά και το μέλλον της χώρας, να βγει ανοιχτά και να πει ότι ήταν λάθος που εγκατέλειψε το εθνοκράτος στην ονείρωξη του ομαλού συλλείτουργου , πριν αναστηθεί ακόμα η ιδεολογία του κοινωνικού φιλέλευθερισμού . Αδρανώντας, κατάφερε για άλλη μια φορά να περιπλέξει τα πράγματα κάνοντας τα εύκολα, δύσκολα, γιατί τώρα, εάν μιλήσει θα θεωρηθεί και ως τέτοιο θα προβληθεί, ότι υπονομεύει το Σαμαρά οπότε αυτοί που τον επαναφέρουν στο προσκήνιο το κάνουν ουσιαστικά καίγοντας τον για να μην επανέλθει ποτέ. Η όλη προσπάθεια τους είναι εκ του πονηρού και κρύβει δόλιες μαθηματικές λογικές διότι μια ενδεχόμενη επανεμφάνιση Καραμανλή έστω με κάποια μορφή επίτιμης συστράτευσης με την νέα ηγεσία, θα προκαλούσε συσπείρωση στην παράταξη με αποτελέσματα οδυνηρά για το Μητσοτακικό εγχείρημα .Από την άλλη ,όσο δεν απολογείται για τα πεπραγμένα του τσίρκου που αποκαλούσε κυβέρνηση εμποδίζει την ανάταξη του κόμματος. Κατάφεραν πάλι, λόγο της κούρασης του πρώην τραγικότερου, να οδηγήσουν αριστοτεχνικά τα πράγματα στη λογική του μηδενικού αθροίσματος. Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν θα συνέβαινε, εάν η παρούσα ηγετική ομάδα δεν έχανε πολύτιμο χρόνο και δυνάμεις, παίζοντας στις ιδεολογικές παραλίες του κοινωνικού φιλελευθερισμού με τα κουβαδάκια των πολυτεχνειακών αντιλήψεων και μύθων, προάγοντας τα ιδεολογικά και όχι μόνο, ζαρζαβατικά του λαχανόκηπου του της Μισέλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου