Κερδίζουμε απλώς χρόνο ή αυτή τη φορά θα τηρήσουμε τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνουμε ως χώρα έναντι των εταίρων; Θυμάστε την ιστοριούλα με τον βοσκό που φώναζε κάθε τόσο "Λύκος! Λύκος!" και έτρεχαν οι χωρικοί να τον βοηθήσουν να σώσει το κοπάδι του; Ε, μήπως θυμάστε τι συνέβη όταν στα αλήθεια ήρθε ο λύκος; Κανείς δεν έτρεξε να βοηθήσει και ο λύκος ξεκλήρισε το κοπάδι! Ετσι κινδυνεύουμε να την πάθουμε ως χώρα αν δεν σοβαρευτεί η κυβέρνηση.
Την πρώτη φορά που υποσχέθηκε μεταρρυθμίσεις σοβαρές και κοστολογημένες ο κ. Τσίπρας και τους κοροιδέψαμε, το ανέχτηκαν. Αν υπάρξει δεύτερη όμως, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα το ανεχτούν.
Την πρώτη φορά που υποσχέθηκε μεταρρυθμίσεις σοβαρές και κοστολογημένες ο κ. Τσίπρας και τους κοροιδέψαμε, το ανέχτηκαν. Αν υπάρξει δεύτερη όμως, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα το ανεχτούν.
Τώρα λοιπόν ξαναδεσμεύτηκε ο πρωθυπουργός ότι θα προωθήσει τάχιστα όλα εκείνα που απέφυγε να υλοποιήσει πριν από ένα μήνα. Ξέρετε πως χαρακτήρισαν την τακτική του, ορισμένα διεθνή media σε σχόλιο μετά τις νέες δεσμεύσεις; Υποκριτική διπλωματία. Εννοώντας ότι απλώς δηλαδή κερδίζει χρόνο χωρίς να έχει πραγματικά σκοπό να υλοποιήσει οτιδήποτε. Και εδώ που τα λέμε, η κατάσταση στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ μάλλον τείνει να επιβεβαιώσει την εκτίμηση αυτή, παρά να την διαψεύσει.
Αυτό που αρνούνται να κατανοήσουν στην κυβέρνηση είναι ότι οι χώρες έχουν συνέχεια και οι αποφάσεις που λαμβάνονται σε διεθνές επίπεδο δεν δεσμεύουν μόνο την κυβέρνηση που τις υπέγραψε, αλλά και τις επόμενες. Έτσι το αντιλαμβάνονται στην Ευρώπη, έτσι παγκοσμίως και όχι μόνο στην πολιτική. Τα ίδια ισχύουν και στην επιχειρηματικότητα. Βεβαίως και είναι στην ευχέρεια κάθε κυβέρνησης να εφαρμόζει την πολιτική της και να προσαρμόζει τις δεσμεύσεις σε αυτήν, όμως οφείλει να παρουσιάζει "αντίμετρα" και σοβαρές και κοστολογημένες "εναλλακτικές" αν επιθυμεί να παραμείνει στο παιχνίδι.
Το ερώτημα λοιπόν είναι σαφές. Θέλει πραγματικά η κυβέρνηση να μείνει στο ευρωπαϊκό παιχνίδι; Αν ναι, είναι σαφές ότι θα πρέπει να παίξει σε σημαντικό βαθμό με τους όρους που έχει αυτό το παιχνίδι. Αν νομίζουν ότι μπορούν μόνοι τους να αλλάξουν ή να καταργήσουν τους όρους, τότε είτε έχουμε να κάνουμε με αιθεροβάμονες, είτε με αναζήτηση προφάσεων για την έξοδο!
Στην κυβέρνηση ίσως πιστεύουν ότι δεν θα δώσουν μόνοι τη μάχη για την αλλαγή της Ευρώπης. Και ότι σύντομα θα υπάρξουν και άλλοι σύμμαχοι, φυσιολογικοί όπως οι Podemos ή... παρά φύση όπως η κ. Λεπέν. Μπορεί, αλλά σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε άλλες χώρες, η Ελλάδα αντιμετωπίζει τεράστιο και άμεσο πρόβλημα ρευστότητας. Και δεν θα αντέξει, ακόμα και αν έχει βάση αυτή η προσδοκία -που δικαιώνει τα περί υποκριτικής διπλωματίας- να μείνει "ζωντανή" μέχρι να κυβερνήσουν οι διάφοροι Podemos...
Αν λοιπόν δικαιωθεί η εκτίμηση ότι απλώς επιδιώκεται να κερδηθεί χρόνος, θα βρεθούμε προ της πολύ δυσάρεστης διαπίστωσης ότι αυτός ο χρόνος δεν υπάρχει... Και κάτι ακόμα. Δεν είμαστε μόνο εμείς οι έξυπνοι και όλοι οι άλλοι βλάκες. Εκτός και αν ο πρωθυπουργός διαψεύσει όλους όσους ανησυχούν ότι ακόμα και αν υπάρξει πρόσκαιρος συμβιβασμός στο τέλος δύσκολα θα αποφευχθεί η ρήξη. Και δείξει σθένος και πυγμή να κάμψει τις εσωκομματικές ισχυρές αντιδράσεις προχωρώντας μπροστά ανεξάρτητα από το αν αυτό μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε εκδήλωση φυγόκεντρων δυνάμεων στο εσωτερικό κόμματος και κυβέρνησης. Θα φανεί πολύ σύντομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου